რად მინდა ასეთი ცხოვრება მითხარი,
და თუ კი ეგ სახე ყოველდღე არ ვხატე
რად მინდა ისეთი ოცნება მითხარი,
და თუ კი ყოველდღე არ ვწერე ლექსები
მაგ შენი ლამაზი თავლების წინაშე
რად მინდა სიცოცხლე უაზრო იქნება
შენზე თუ არ ვილოცე ხატების წინაშე…
და თუ კი ერთმანეთს ხელი არ ჩავკიდეთ
რად მიდნა დავუყვე ოცნების ბილიკებს,
თუ კი უშენოდ მომიწევს გაფრენა
არ მინდა ოცენბა უშენოდ ვიტირებ!!!
დაგიწერე სულ პატარა ლექსი,
შენი თბილი თავლებივით წმინდა…
უშენობით ამ არეულ წუთებს,
მხოლოდ მწარე რეალობა ჰქვია…
ეკა სანიკიძე
