გახსოვს?.. არ მენახე დიდხანს,
სულში უშენობა წვიმდა.
მე, შენს სიყვარულზე მლოცვეს,
შენი მოფერება მინდა.
გახსოვს?.. დაგინახე დღეს,
და სულში გაიდარა!..
ვიცი, არ მნატრულობ შენ,
მაინც მენატრები, და, რა?..
წუხელ დაგინახე სხვასთან,
მისთვის ლოცულობდი დღეს!..
ჩემი მოფერების ნაცვლად,
იმ სხვას დაუკოცნი მკერდს,
იმ სხვას დაუკოცნი ბაგეს,
იმ სხვას დაუსუნთქავ ყელს,
იმ სხვას ჩასჩურჩულებ ყურში,
როგორ ძლიერ გიყვარს დღეს!..
მე კი, ისევ შენთვის მლოცველს,
შენი მოფერება მინდა,
ისევ მომენატრე კარგო,
გახსოვს?.. არ მენახე დიდხანს…

ეკა სანიკიძე

მე ჩემს ოცნებებს გიმხელდი…
შენ სულ თვალებში მიცქერდი…
მეგონა ერთად ვიქნებოდით,
შენ ხომ სიყვარულს მპირდებოდი.
სულ შენ დაგეძებდნენ ჩემი თვალები,
გინდოდა, შემხებოდი ბაგეზე_ბაგეთი
ჩემს გულში გრძნობები თანდათან იზრდებოდა…
შენს გულში თურმე პირიქით, მცირდებოდა.
მე შენი თვალები მეგონა გულწრფელი,
და თურმე ყოფილა ის ბინძურ წუმპეში…
ამდნეი ტყუილი, ამდენი სიცრუე…
მე კი დაგიჯერე და ჩემად დაგიგულე…
და ბოლოს გაბედე, მითხარი ვტყუიო,
სხვაში აღარ შეცდე, იყავი ჭკუითო…
მერე კი წახვედი, დამტოვე სევდიანი,
თვალებით დარდით სავსე, და სიყვარულიანით!!!

ეკა სანიკიძე

კოკისპირულად გაწვიმდა,
ელვა კი ანათებს ცას,
მითხარი ჩემთან არ გინდა?
მითხარი, მითხარი რა?!
წვიმა არა და არ წყდება,
ელვა კი ანათაბს ცას,
მითხარი ჩემგან რა გინდა?
მითხარი, მითხარი რა?!
წვიმა არ იღებს არა,
და შენც იძახი არას,
ელვამ კვლავ გაანათა
ჯიუტად ისმის არა!
ცხოვრებამ როგორ დამღალა,
გული მატკიინა მართლაც,
ცხოვრებამ ბევრჯერ მატირა,
და შენ კვლავ ამბობ არას...
მითხარი ჩემგან რა გინდა?
აღარ გიყვარვარ ალბათ,
თუ კი მოგბეზრდი რა გინდა,
წადი არ გეტყვი არას...
ცხოვრება შენც აგატირებს,
დაიტანჯები ალბათ.
წადი და მასთან იცხოვრე,
ნუღარ დამტანჯავ, კმარა!
გავა დრო, და შენც მიხვდები
რაც ჩაიდინე ახლა,
ჩემსავით მიტოვებული
ტირილით მოხვალ და ნახავ,
აქ აღარ დაგხვდები იცოდე,
ვიქნები სამარის კართან,
თეთრი ყვავილი მედება
და შენ კვლავ იტყვი არა_ს...
უშენოდ სიცოცხლე არ მინდა!
გაიგე, არა და არა!!!

                        ეკა სანიკიძე

სევდიანი ნაპირი, სევდიანი ხმა,
ცრემლით სავსე თვალები, და მონატრების ზღვა ,
უსასრულო ლოდინი, და უსასრულო გზა,
უიმედო სიყვარული, უვარსკვლავო ცა…
მთვარიანი ღამეები მარტოობისა!
შეშლილი ფიქრებისგან განწირული ვარ…
ეს უაზრო ოცნებები კარგს რას მოიტანს?
თან მოჰყვება ქარიშხალი და ცრემლების ზღვა.
ნეტავ რატომ მეშინია შენთან შეხვედრა?
ვიცი გამცემს თვალები, და ვერ დავიჭერ თავს,
გვერძე ისე ვერ ჩაგივლი თითქოს არვინ ხარ.
ფუჭი ოცნებები და  მონატრება მკლავს.
ეს უაზრო სიყვარული კარგს რას მომიტანს…
ძლიერ მომნატრებიხარ და რით ვუშველო თავს?
სევდიანი ღიმილი და ცრემლნარევი ხმა!
შენ ვერასდროს ვერ გაიგებ როგორ მიყვარხარ,
და ვერ ნახავ ჩემ სტრიქონებს შენ რომ გეძღვნება…
აღარ ვიცი რა ვაკეთო რით ვუშველო თავს,
შენი სიყვარული და მონატრება მკლავს!!!

ეკა სანიკიძე

მენატრები, რასაც ეხლა ვგრძნობ არც ვიცი როგორ გადმოვცე, მგონი პირველად ვარ ესე რომ არ შემიძლია სიტყვებით იმის თქმა რასაც ვგრძნობ და განვიცდი არ ა და სულ ვწერ ყოველთვის წერა მეხმარებოდა რომ ჩემი ემოციები გადმომეცა დ დავცლილიყავი, ეხლა ...... ეხლა კი უბრალოდ გეტყვი რომ მიყვრახარ რაღაც აუღწერელად, უსივრცოდ, .......... მიყვარხარ, მჭირდები, მიხარიხარ, მეტკივილები, მებედნიერები იმიტომ რომ მიყვარხარ, მიყვარხარ, მიყვრახარ უთვალავჯერ მიყვარხრ!.. ხანდახან ამ სიყვარულის მე თვიტონ მეშინია იმდენად არანორმალურია, მენატრები მჭირდები შენ ხარ ჰაერი რომლის გარეშეც უბრალდ წარმოუდგენლია სიცოცხლე.......... სიცოცხლე და არა არსებობა, არსებობიტ ნებისმიერი ჩვენგანი არსებობს მთავარი ამ არსებობას სიცოცხლე ერქვას და თუ შენ არ მეყოლები ეგ სიცოცხლე არ იქნება , იქნება უბრალოდ მოვალეობა რომ ვიარსეობო, მიყვარხარ ...........










ეკა სანიკიძე

სულში ტკივილია, და გულს უშენობა აწამებს…
ისიც არ ვიცი საით გავყვე მე შენს ნაკვალევს …
მხოლოდ უშენობა თუ შემშლის და გადამრევს…
როგორ გავუმკლავდე ცხოვრებას ნაწამებს…
კვლავ ცრემლი მისველებს ღაწვებს და წამწამებს …
შენი მონატრება ჩემს გულს კვლავ აწამებს…
არ ვიცი რა ვქნა, რომ აღარ გავწმადე …
ნეტავ სად გაძებო,  გული რომ დაწყნარდეს …
სულში ტკივილია და გულს უშენობა აწამებს …
ცრემლი კვლავ მისველებს ღავწებს და წამწამებს …
მე მხოლოდ უშენობა მტანჯავს და მაწვალებს …
არ ვიცი სად გაძებო გული რომ დაწყნარდეს!!!

ეკა სანიკიძე

ქვეყანაზე ბოროტებამ დაიბუდა,

გათავხედდა, ყველა გულში ჩაიხუტა.

სიყვარული გაიყიდა, განადგურდა

ახლა ფული ჩემო კარგო ყველას უნდა,

ადრე როცა სყვარულით თავს იძღობდნენ,

ახლა კარგო მხოლოდ ფულით კაიფობენ…

შურმა, ბოღმამ ისაკუთრა კაცის გული,

სიძულვილიტ შეიცვალა სიყვარული!

განადგურდა ყოველივე წმინდა და,

ხალხის თვალში, ბოროტება აკიაფდა

სიმწრისაგან თურმე ზეცაც ატირდა და, 

ეს სიმწარე ცაზე მეხად აისახა.

ქვეყანაზე ბოროტებამ დაიბუდა,

გათავხედდა, ყველა გულში ჩაიხუტა.

შურმა, ბოღმამ ისაკუთრა კაცის გული,

სიძულვილით შეიცვალა სიყვარული!

ეკა სანიკიძე