ავდიოდი კიბეზე და უეცრად ჩამიტყდა,
შენსკენ გამოვიხედე მზერა მაინც გამექცა...
მომავალი ჩავაწყე, წარსულს წესით ვივიწყებ...
აწმყოს დავემალე, და კიბე კიბე ვირბინე!
და, თითეულ კიბეზე ვიხსენებდი ტკივილებს...
თუ სიცივე ამიტანს შენზე ფიქრი გამათბობს,
დრო უეცრად გავიდა წარსულს თითქოს ვივიწყებ...
და უაზრო სიკვდილზე ფიქრი ისევ დამათოვს...
ვერ გავიგე, რატომ, და რისთვის გადავიფიქრე
მომავალში არ მინდა წარსულს აღარ ვივწყებ...
ეკა სანიკიძე
No comments:
Post a Comment